ترجمان-شماره11

یازدهمین فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی، نوبت تابستان ۱۳۹۸، منتشر شد. این روزها که سلبریتی‌ها زندگی‌مان را پر کرده‌اند، دائم این فکر به سرمان می‌زند که شاید آن‌ها از سیاره‌ای دیگر آمده باشند. در پروندۀ «از گیلگمش تا لیدی گاگا»، پرسیده‌ایم که چگونه سلبریتی‌ها چنین اهمیتی در جامعه پیدا کردند و سرنوشت جامعه با سلبریتی‌ها چگونه رقم خواهد خورد. در این پرونده، جستارهایی خواهید خواند از نویسندگانی همچون جورج مونبیو، جفری الکساندر، لوییس لفهام، و رون گاللا:

پروندۀ این شماره: از گیلگمش تا لیدی گاگا

سلبریتی‌ها روزبه‌روز نقشی مؤثرتر و پیچیده‌تر در زندگی روزمره ما پیدا می‌کنند. ازاین‌رو، در پروندۀ این شماره، «از گیلگمش تا لیدی گاگا»، تلاش کردیم فارغ از هیاهوها و حواشیِ مرسوم دربارۀ این پدیده، مجموعه جستارهایی دربارۀ فرهنگ سلبریتی گردآوری کنیم که به‌جای ستایش یا نکوهش سلبریتی‌ها، تصویر شفاف‌تری از این پدیدۀ اجتماعی پیش رویمان بگذارند.
جفری الکساندر، جامعه‌شناس مطرح آمریکایی، در مقالۀ خود، با جعل مفهوم «سلبریتی‌شمایل» به وجوه دینی و آیینی فرهنگِ سلبریتی می‌پردازد و معتقد است باید از تحلیلِ آن‌ها به‌منزلۀ پدیدارهایی تصنعی یا دروغین دست بکشیم و بپذیریم که آن‌ها «واقعی»‌اند. لوییس لفهام، روزنامه‌نگار و نویسندۀ آمریکایی که در زمان مرگ پرنسس دایانا سردبیر مجلۀ هارپرز بود، در جنجالِ عمومی برآمده از این اتفاق، مقاله‌ای دربارۀ پرنسس دایانا نوشت که همچنان در تاریخِ تحلیل فرهنگ سلبریتی به یاد مانده است. لفهام هستۀ آن تحلیل را بعدها در فصلنامۀ شخصی خودش، لفهام کوارترلی، و در شماره‌ای مختص به سلبریتی‌ها بازنویسی کرد. «خدایانی که اهلی شده‌اند» نسخه‌ای خلاصه‌شده از آن مطلب است که وب‌سایت گرنیکامنتشر شده است. «آیا سلبریتی‌شدن نویسندگان ادبی را از اعتبار می‌اندازد؟» مطلبی است که پدیدۀ سلبریتی را بیرون از دایرۀ آشنای بازیگران و ورزشکاران، یعنی در میان نویسندگان، بررسی کرده است. شیوان لیونز در این مقاله به معمای شهرت در ادبیات می‌پردازد، دنیایی که در آن برای مشهوربودن، باید از شهرت متنفر باشی. «از لبخند ژاکلین کندی تا مشت مارلون براندو» مصاحبه‌ای مفصل با مشهورترین پاپاراتزی تاریخ، یعنی رون گاللا، است. پاپاراتزی‌ها را یکی از واسطه‌های مهمِ ظهور عصر سلبریتی دانسته‌اند. آن‌ها، در دورانی که ستاره‌ها همۀ تلاششان را می‌کردند تا کوچک‌ترین بازنمایی‌ها از حضور اجتماعی‌شان را به‌دقت مدیریت کنند، عکس‌هایی «طبیعی» از آن‌ها می‌گرفتند، عکس‌هایی که ستاره‌ها را بدونِ نقاب همیشگی‌شان نشان می‌داد. رون گاللا در این مصاحبه، علاوه‌بر خاطرات خواندنی‌اش از چهره‌های مشهور، از فلسفۀ کار خودش صحبت می‌کند. «کیم‌ کارداشیان: منفورترین محبوب جهان» گزارشی است از رابطۀ کارداشیان با دنیای مد. برخلاف تصور ما، این رابطه اصلاً ساده نیست و درواقع هنوز کارداشیان نتوانسته است در آن جایی داشته باشد. «سلبریتی‌ها به چه درد می‌خورند؟» از تیموتی کالفیلد و «شاید سلبریتی‌ها زندگی‌تان را پر کرده باشند، اما دوستتان نیستند» از جورج مونبیو دو مطلب انتقادی دربارۀ فرهنگ سلبریتی‌اند که هر کدام از منظر خود تأکید دارند، برای فهم آثار این فرهنگ، باید پایمان را از آن بیرون بگذاریم و از منظر دیگری به جامعه و سیاست نگاه کنیم. و نهایتاً «سلبریتی‌ها چگونه در سیاست پیروز شدند»، به بهانۀ دنیایی که ترامپ ساخته است، نگاهی دوباره به چالشِ قدیمی دموکراسی انداخته است: آیا هر کس پرطرفدارتر باشد صلاحیت بیشتری هم برای حکومت‌کردن دارد؟ استفن مارش، نویسندۀ این مطلب، می‌گوید «افرادی که در میان صفحه‌های نمایش‌ زندگی‌ می‌کنند، ناگزیر افرادی را برای رهبری برمی‌گزینند که روی صفحات نمایش ظاهر شوند».

فصلنامه ترجمان، نسخه‌ مکتوب وبسایت ترجمان و گزیده‌ای از مقالات و نوشته‌های وبسایت‌های محتوا محور و مطرح دنیا نظیر گاردین، ایان، جاکوبین، نیویورک تایمز و… است. به عبارتی دیگر، فصلنامه ترجمان، شامل تازه‌ترین حرف‌های دنیای علم‌ و فلسفه، تاریخ‌ و سیاست، اقتصاد و جامعه و ادبیات‌ و هنر از منابع معتبر جهانی است.