ترجمان-شماره12

دوازدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی با پرونده‌ای دربارۀ کتاب‌های خودیاری منتشر شد. کتاب‌های خودیاری طیف گسترده‌ای از کتاب‌ها هستند که تلاش می‌کنند تعریفی از زندگی خوب ارائه کنند و راه‌حل‌هایی برای غلبه بر مشکلات پیش‌رویمان بگذارند. در پروندۀ این شماره می‌خواهیم بدانیم چرا کتاب‌های خودیاری در میان نخبگان به برچسبی بدنام تبدیل شده‌اند. آیا این کتاب‌ها واقعاً می‌توانند در حل‌ مشکلات کمکمان کنند؟ آخرین منزلگاه و جریان‌ غالب این روزهای فرهنگ خودیاری چیست؟

دوازدهمین شمارۀ فصلنامۀ ترجمان علوم انسانی، نوبت پاییز ۱۳۹۸، منتشر شد. «معاونت امور فرهنگی‌اجتماعی شهرداری تهران» حامی انتشار این شمارۀ ترجمان بوده است.فصلنامۀ دوازدهم ترجمان شامل آثاری است از: ولادیمیر ناباکوف، آتول گاواندی، آدام گرانت، آلن دوباتن، جیمز کلیر، مارک منسن، بیل گیتس، جان گری، سایمون کریچلی، ری مانک تاد می و دیگران.

خودت باش توصیۀ مزخرفی است؟
پروندۀ این شماره دربارۀ «فرهنگ خودیاری» است، فرهنگی که رسالتش را بهبودبخشیدن به زندگی انسان‌ها می‌داند. بازار کتاب‌های خودیاری هیچ وقت به‌اندازۀ امروز گرم نبوده است. اغلب کتاب‌های خودیاری به چاپ‌های متعددی می‌رسند و از بعضی از آن‌ها چندین ترجمه به کتاب‌فروشی‌ها می‌آید. بااین‌حال، بسیاری از خوانندگان کتاب‌های خودیاری دوست ندارند اعتراف کنند مشتری این کتاب‌ها شده‌اند و نویسندگان کتاب‌های خودیاری هم تمایل دارند در این دسته طبقه‌بندی نشوند. اما چرا کتاب‌های خودیاری در میان نخبگان و حتی خوانندگان این کتاب‌ها چنین جایگاه نازلی پیدا کرده‌اند؟ آیا کتاب‌های خودیاری واقعاً می‌توانند در درمان مشکلات شخصی یا بهبود عملکرد اجتماعی ما موثر باشند؟ شعار «خودت باش» که این روزها بر جریان کتاب‌های خودیاری غالب شده چه پیامدهای شخصی و اجتماعی‌ای دارد؟

نویسندگان مطالب این پرونده یا از چهره‌های برجستۀ ژانر خودیاری‌اند یا منتقدینی هستند که مهم‌ترین ایده‌های این حوزه را بررسی کرده‌اند. از میان دستۀ اول، نام‌هایی مثل مارک منسن و آلن دوباتن نیازی به معرفی ندارند. در پروندۀ این شماره «هنر ظریف رهایی از خودیاری» و «در دفاع از کتاب‌های خودیاری» را به قلم این دو نویسنده خواهید خواند. لارا ترنر در نوشتار «خودت باش و چندتایی دروغ بگو» با نگاه به زندگی شخصی ریچل هولیس و همچنین گفت‌وگو با بعضی از خوانندگان کتاب‌های او کوشیده است برایمان توضیح دهد که چرا کتاب‌های هولیس، مثل خودت باش دختر، تا این اندازه محبوب شده‌اند. کتاب آندره اسپایسر، چهرۀ برجستۀ حوزۀ مدیریت، که با کمک همکارش کارل سیدستروم نوشته شده نیز ماجرای جالبی دارد. او و همکارش با یکدیگر قرار می‌گذارند یک سال به دستورالعمل‌های مختلف خودیاری عمل کنند. کتاب آن‌ها گزارش لحظه‌های کلیدی این یک سال است که می‌توانید مروری از آن را در مطلب «یک‌سال برای بهترشدن: رؤیایی که به کابوس تبدیل شد» بخوانید. داستان ماریان پاور هم بی‌شباهت به اسپایسر و سیدستروم نیست، او که انگار عزمش در پناه‌بردن به خودیاری جدی‌تر از آن دو بوده و ساده‌باورانه می‌خواسته زندگی‌اش را با خودیاری متحول کند، درنهایت چیزی بیشتر از شکست نصیبش نشده است. در مطلب «هیچ کشف بزرگی در کار نیست» گزارشی از درگیری پاور با کتاب‌های خودیاری را می‌خوانیم. محکم بایست، نوشتۀ سوِند برینکمن، کتابی است که بسیاری از جستارنویس‌ها و نویسندگان ژانر خودیاری و ضدخودیاری خود را از ارجاع به آن بی‌نیاز نمی‌بینند. این کتاب در سه مطلب از این پرونده، به تفصیل بررسی شده است. کتاب محکم بایست توسط انتشارات ترجمان علوم انسانی در دست ترجمه است.

این شماره چه نویسندگان متمایزی دارد؟
چهره‌ای که شاید توجه علاقه‌مندان ادبیات را جلب کند کارل اوه کناسگور است، نویسنده‌ای نروژی که با نوشتن کتابی شش‌جلدی و هم‌نام با کتاب هیتلر، نبرد من، به شهرتی جهانی دست یافت، گرچه آوازه‌اش چندان به کشور ما نرسیده است. گفت‌وگوی جاشوا راتمن، نویسندۀ باسابقۀ نشریۀ نیویورکر با کناسگور می‌تواند باب آشنایی خوانندگان فارسی‌زبان را با این رمان‌نویس باز کند. این گفت‌وگو را در مطلب «آیا هر کسی می‌تواند یک ’نبرد من‘ بنویسد» بخوانید. جورج سایلابا نویسندۀ برجستۀ دیگری است که ریچارد رورتی درباره‌اش گفته است: «جستارها و مرورهای سایلابا واقعاً الگوی تحقیق منصفانه است». مرور او بر سه کتاب با موضوع پیشرفت در مطلب «وضع دنیا نه بدتر شده نه بهتر، و نه همان است که بود» شاهدی است بر هنر او در نوشتن مرور کتاب. اگنس کالارد، عضو هیئت علمی دانشگاه شیکاگو، از جمله فیلسوفانی است که احتمالاً در سال‌های آینده بیشتر نامش را خواهیم شنید. او در وب‌سایت پوینت ستونی دربارۀ «فلسفۀ عمومی» می‌نویسد. او هم مانند همکارش، مارتا نوسبام، به فلسفۀ اخلاق و باستان علاقه دارد. در این شماره از فصلنامه یکی از نوشتارهای او منتشر شده است.